Nagroda Pritzkera 2019 wędruje dla Japończyka Arata Isozaki
[ratings]Nagroda Pritzkera jest jedną z najbardziej prestiżowych nagród w świecie architektury. Przyznawana jest za całokształt działań i za znaczny wkład w rozwój architektury i urbanistyki. Laureat wybierany jest spośród żyjących architektów co roku. Nagrodą jest m.in. 100 000 dolarów. Schemat przyznawania nagrody i wybierania wygranych jest wzorowany na nagrodzie nobla.
W tym roku ceremonia przyznania nagrody Pritzkera odbędzie się we Francji, w Pałacu Wersalskim (Château de Versailles), który jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO od 1979 roku. Wersal był stolicą Francji
przez ponad 100 lat, a w 1919 r., podpisano tam traktat kończący pierwszą wojnę światową.
Nagrodę otrzymuje Japończyk – Arata Isozaki. Dowiedz się dlaczego i sprawdź jego prace!
Nagrodzony architekt – Arata Isozaki
Arata Isozaki urodziła się w Ōita, na wyspie Kyushu w Japonii w 1931 r. Ukończył on Wydział Architektury na Uniwersytecie w Tokio w 1954 r. i rozpoczął swoją karierę od stażu pod kierunkiem Kenzo Tange, który co ciekawe jest również laureatem nagrody Pritzkera z 1987 r.
Posiadając głęboką wiedzę o historii i teorii architektury, stał się awangardzistą, nigdy nie powtarzając utartych wzorców. Jego poszukiwania dla głębszego znaczenia architektury, znalazły odzwierciedlenie w jego budynkach, które do dnia dzisiejszego sprzeciwiają się kategoryzacji stylistycznej, stale ewoluują i prezentują świeży punkt widzenia.
Isozaki był jednym z pierwszych japońskich architektów, którzy budowali poza Japonią w czasie, gdy to
Zachodnia kultura wpływała na Wschód. Stworzył swoją architekturę – która była wyraźnie pod wpływem globalnej społeczności – można ją nazwać prawdziwie międzynarodową. W globalnym świecie architektura potrzebuje takiej komunikacji.
Isozaki jest pionierem w zrozumieniu, że potrzeba architektury jest zarówno globalna, jak i lokalna – te dwie kwestie są jednością i wyzwaniem. Przez wiele lat starał się zapewnić, aby miejsca, które mają długie tradycje architektoniczne, nie ograniczały się tylko tej tradycji, a z drugiej strony pomaga rozpowszechniać te tradycje jednocześnie wykorzystując to co daje świat i inne kultury.
- Muzeum Sztuki Miasta Kitakyushu (1972-1974 Fukuoka, Japonia)
- Budynek Centrum Tsukuba, (1979-1983 Ibaraki, Japonia)
- Art Tower Mito (1986-1990 Ibaraki, Japonia)
- Nara Centennial Hall (1992-1998 Nara, Japonia)
- Pala Alpitour (2002-2006 Torino, Włochy)
- Himalayas Center (2003-2013 Szanghaj, Chiny)
- Allianz Wieża (2003-2014 Mediolan, Włochy)
- Narodowe Centrum Kongresowe Katar (2004-2011 Doha, Katar)
- Shanghai Symphony Hall (2008-2014 Szanghaj, Chiny)
Swój ślad Izosaki pozostawił również w Polsce. Zaprojektował on Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” w Krakowie (1993-1994)oraz Centrum Kongresowe ICE również w Krakowie (2007-2014).
Isozaki jest 46. Laureatem Nagrody Pritzkera, i 9 pochodzącym z Japonii.
O nagrodzie Pritzkera
Rodzina Pritzker rozpoczęła tradycję urządzania ceremonii wręczenia nagród do ważnych architektonicznie i historycznie obiektów na całym świecie świat.
Laureaci z poprzednich lat
- Balkrishna Doshi, 2018 Indie
- Rafael Aranda, Carme Pigem and Ramon Vilalta, 2017 Hiszpania
- Alejandro Aravena, 2016 Chile
- Frei Otto, 2015 Niemcy
Wśród laureatów nie ma żadnego przedstawiciela Polski.