Nagroda Pritzkera 2019 wędruje dla Japończyka Arata Isozaki
[ratings]Nagroda Pritzkera jest jedną z najbardziej prestiżowych nagród w świecie architektury. Przyznawana jest za całokształt działań i za znaczny wkład w rozwój architektury i urbanistyki. Laureat wybierany jest spośród żyjących architektów co roku. Nagrodą jest m.in. 100 000 dolarów. Schemat przyznawania nagrody i wybierania wygranych jest wzorowany na nagrodzie nobla.
W tym roku ceremonia przyznania nagrody Pritzkera odbędzie się we Francji, w Pałacu Wersalskim (Château de Versailles), który jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO od 1979 roku. Wersal był stolicą Francji
przez ponad 100 lat, a w 1919 r., podpisano tam traktat kończący pierwszą wojnę światową.
Nagrodę otrzymuje Japończyk – Arata Isozaki. Dowiedz się dlaczego i sprawdź jego prace!
Nagrodzony architekt – Arata Isozaki
Arata Isozaki urodziła się w Ōita, na wyspie Kyushu w Japonii w 1931 r. Ukończył on Wydział Architektury na Uniwersytecie w Tokio w 1954 r. i rozpoczął swoją karierę od stażu pod kierunkiem Kenzo Tange, który co ciekawe jest również laureatem nagrody Pritzkera z 1987 r.
Posiadając głęboką wiedzę o historii i teorii architektury, stał się awangardzistą, nigdy nie powtarzając utartych wzorców. Jego poszukiwania dla głębszego znaczenia architektury, znalazły odzwierciedlenie w jego budynkach, które do dnia dzisiejszego sprzeciwiają się kategoryzacji stylistycznej, stale ewoluują i prezentują świeży punkt widzenia.
Isozaki był jednym z pierwszych japońskich architektów, którzy budowali poza Japonią w czasie, gdy to
Zachodnia kultura wpływała na Wschód. Stworzył swoją architekturę – która była wyraźnie pod wpływem globalnej społeczności – można ją nazwać prawdziwie międzynarodową. W globalnym świecie architektura potrzebuje takiej komunikacji.
Isozaki jest pionierem w zrozumieniu, że potrzeba architektury jest zarówno globalna, jak i lokalna – te dwie kwestie są jednością i wyzwaniem. Przez wiele lat starał się zapewnić, aby miejsca, które mają długie tradycje architektoniczne, nie ograniczały się tylko tej tradycji, a z drugiej strony pomaga rozpowszechniać te tradycje jednocześnie wykorzystując to co daje świat i inne kultury.
- Muzeum Sztuki Miasta Kitakyushu (1972-1974 Fukuoka, Japonia)
- Budynek Centrum Tsukuba, (1979-1983 Ibaraki, Japonia)
- Art Tower Mito (1986-1990 Ibaraki, Japonia)
- Nara Centennial Hall (1992-1998 Nara, Japonia)
- Pala Alpitour (2002-2006 Torino, Włochy)
- Himalayas Center (2003-2013 Szanghaj, Chiny)
- Allianz Wieża (2003-2014 Mediolan, Włochy)
- Narodowe Centrum Kongresowe Katar (2004-2011 Doha, Katar)
- Shanghai Symphony Hall (2008-2014 Szanghaj, Chiny)
Swój ślad Izosaki pozostawił również w Polsce. Zaprojektował on Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” w Krakowie (1993-1994)oraz Centrum Kongresowe ICE również w Krakowie (2007-2014).
Isozaki jest 46. Laureatem Nagrody Pritzkera, i 9 pochodzącym z Japonii.
O nagrodzie Pritzkera
Rodzina Pritzker rozpoczęła tradycję urządzania ceremonii wręczenia nagród do ważnych architektonicznie i historycznie obiektów na całym świecie świat.
Laureaci z poprzednich lat
- Balkrishna Doshi, 2018 Indie
- Rafael Aranda, Carme Pigem and Ramon Vilalta, 2017 Hiszpania
- Alejandro Aravena, 2016 Chile
- Frei Otto, 2015 Niemcy
Wśród laureatów nie ma żadnego przedstawiciela Polski.
Wybrane prace Arata Isozakiego
Arata Isozaki, LUCERNE FESTIVAL ARK NOVA, photo courtesy of Iwan Baan
Arata Isozaki, Dom: La Casa del Hombre, photo courtesy of Hisao Suzuki
Arata Isozaki, Art Tower Mito (1990), photo courtesy of Yasuhiro Ishimoto
Arata Isozaki, Art Tower Mito (1990), photo courtesy of Yasuhiro Ishimoto
Arata Isozaki, Tsukaba Center Building (1983), photo courtesy of Yasuhiro Ishimoto
Arata Isozaki, Tsukaba Center Building (1983), photo courtesy of Yasuhiro Ishimoto

