Pałac Lubomirskich w Lublinie będzie siedzibą nowego Muzeum

[ratings]

Projekt WXCA i Ralph Appelbaum Associates (RAA) zajął I miejsce w konkursie na siedzibę Muzeum Ziem Wschodnich Dawnej Rzeczpospolitej w Lublinie organizowanym przez Muzeum Lubelskie w Lublinie i Zarząd Główny SARP. Sąd konkursowy pod przewodnictwem arch. Bolesława Stelmacha przyznał nagrodę jednomyślnie i docenił pracę m.in. za racjonalne podejście do zabytku i wykorzystanie go jako eksponatu.

Zadanie konkursowe na nowe lubelskie muzeum

Konkurs dotyczył modernizacji i dostosowania do potrzeb Muzeum Ziem Wschodnich Dawnej Rzeczpospolitej pomieszczeń Pałacu Lubomirskich zlokalizowanych na Placu Litewskim 3 w Lublinie. Pracownie składające prace konkursowe zobowiązane były do przedstawienia koncepcji architektonicznej i scenograficznej wnętrz dostosowanych do potrzeb i programu muzeum. Ponadto należało zaproponować projekt ekspozycji stałej i czasowej oraz zmiennej. Autorzy powinni zachować istniejącą historyczną strukturę pomieszczeń Pałacu Lubomirskich, a także zaprojektować od nowa piwnice. Zdaniem inwestora siedziba muzeum po rewaloryzacji powinna być przykładem właściwego utrzymania budynków zabytkowych z przystosowaniem ich do potrzeb nowoczesnego standardu eksponowania zbiorów muzealnych połączonych z najnowszymi osiągnięciami technologicznymi w dziedzinie ekspozycji. W zakresie opracowania konkursowego była także aranżacja tarasów widokowych na dwóch wieżach pałacu.

Historyczna tkanka, nowoczesne muzeum

Dzieje Ziem Wschodnich Dawnej Rzeczpospolitej to historia, która dotyka wielu z nas bardzo bezpośrednio – dotyczy naszych rodzin, przodków, naszego bezpośredniego otoczenia.

Dlatego najistotniejszymi dla nas filarami tworzenia projektu architektonicznego
i wystawienniczego były wspólna historia, odkrywanie i współtworzenie.

opowiada Michał Czerwiński z WXCA.

Projektantom zależało także na wyeksponowaniu walorów historycznych i estetycznych zabytkowego Pałacu Lubomirskich oraz dyskretnym wprowadzeniu niezbędnej infrastruktury technicznej, umożliwiającej stworzenie atrakcyjnego programu kulturalnego i rekreacyjnego nowoczesnego muzeum animującego życie placu. Istotnym aspektem w koncepcji jest zachowanie i odtworzenie wartościowych historycznie i architektonicznie elementów budowli i otoczenia.

Chcemy przywrócić oryginalną formę zabytkowego obiektu oraz odtworzyć stolarkę, kolorystykę, detal na podstawie materiałów archiwalnych oraz analogii.

Zgodnie z koncepcją WXCA i RAA rekonstrukcja, przebudowa oraz rozbudowa podziemia zabytku utworzyła elastyczny układ przestrzenny dla funkcjonowania w historycznej tkance Lublina nowoczesnego, zintegrowanego muzeum – centrum kultury.

Muzeum będzie dostępne dla wszystkich grup społecznych.

Doświadczanie historii Kresów w architekturze

Zależało nam na stworzeniu atrakcyjnego, immersyjnego i wielowarstwowego doświadczenia historii Kresów. W tym celu wprowadziliśmy bogaty i różnorodny program kulturalny, edukacyjny i rekreacyjny do zabytkowego obiektu Pałacu Lubomirskich
i jego bezpośredniego otoczenia z wystawą główną jako sercem.

Wspomnianym sercem wystawy jest Matecznik – usytuowany w centralnym, reprezentacyjnym wnętrzu dawnej auli. Matecznik to początek ekspozycji, jej synteza i miejsce refleksji zwiedzających.

Zaproponowana w tej przestrzeni multimedialna projekcja przedstawi zwiedzającym zmieniające się granice ziem wschodnich wraz z najważniejszymi wydarzeniami historycznymi od X wieku do współczesności. Będzie również zawierać informacje statystyczne dotyczące mniejszości narodowych i religijnych zamieszkujących teren ziem wschodnich na przestrzeni wieków.

Koncepcja wystawy stałej Muzeum Ziem Wschodnich w Lublinie oparta jest na wzajemnym przenikaniu się czasu historycznego, przestrzeni oraz idei i zjawisk. Ekspozycja przedstawia ziemie wschodnie jako przestrzeń podlegającą dynamicznym zmianom – ze stale zmieniającymi się granicami, lecz także jako miejsce szeroko pojętych spotkań kulturowych, koegzystencji ludzi o różnym pochodzeniu społecznym, etnicznym i narodowym i jednocześnie wizerunku tych ziem jako ostoi, matecznika polskości.

Ścieżka wystawy jest tak pomyślana, by angażować wyobraźnię i zmysły, a stanowiska interaktywne zachęcają do wracania do muzeum i odkrywania coraz to nowych informacji.

– Ekspozycja ma pobudzić do dialogu na temat tożsamości i pamięci zbiorowej, dzięki czemu doświadczenie zwiedzających przeniesione zostanie poza wrota muzeum.

Ciekawym rozwiązaniem jest potraktowanie samej architektury i historii budynku jako elementu wystawy. Ten wątek będzie stanowił uzupełnienie ekspozycji i będzie przedstawiony zarówno w formie odpowiednio zakomponowanych odkrywek ukazujących wybrane warstwy oryginalnych farb, tynków, struktury ceglanej, jak i multimedialnie – za pomocą rozszerzonej rzeczywistości. Zwiedzający poprzez okulary VR będą mogli przenieść się w wybrany okres życia budynku i miasta, odkrywając architekturę, stroje, dekoracje i wydarzenia z minionych czasów.

Przyszłe muzeum będzie pełnić kluczową rolę w budowaniu wspólnej pamięci o ziemiach wschodnich i ich wielokulturowym dziedzictwie, budującej poczucie tożsamości. Wystawa skłoni publiczność do aktywnego zwiedzania oraz odkrywania kart historii, na których zostały zapisane losy indywidualnych osób.

Komentarze i wizualizacje: pracownia WXCA